Bu masal Muzlu Süt ve Sahlep'in arkadaşlığını anlatıyor.
Bir bahar akşamı Sahlep köpük köpük ve sıcaktı. Üzerindeki tarçını parça parça etmişti. Herşeyi boş vermiş kendini zamana bırakıvermişti. İçini bilen olmaz ama görüntüde gayet iyiydi.
Muzlu Süt kalsiyum ve potasyum deposu olarak hayatından memnundu. Yapılışında dışarıdan müdahale olduğu için köpükleri bardağın yüzeylerine tutunmuş bir türlü kendini kurtaramıyordu. Bir cankurtarana ihtiyacı var gibiydi. Sonunda imdat çığlığına cevap verebilecek biri vardı. SAHLEP! Sahlep onun halini gördüğünde sıcaklığını ona göndermeyi düşündü, sanki tek çare buydu. Muzlu süt (her ikisinin de sütten yapılmış olduğunun) süt kardeşiliğinin farkındaydı. Mutluydu ve umut bağladı. Sahlep onu yanıltmadı. Tüm gücüyle ona destek oluyordu. Köpükler yavaş yavaş kaybolup Muzlu Süt durulmaya başladı. Çabalar işe yarıyordu. Sahlep soğumaya başladıkça dibine çökerken cömertçe sıcaklığını vermeye devam etti.
Derken bu süt kardeşliği aniden son buldu, çünkü biz içtik afiyet oldu. Bu masal da burada BİTTİ.
Bir bahar akşamı Sahlep köpük köpük ve sıcaktı. Üzerindeki tarçını parça parça etmişti. Herşeyi boş vermiş kendini zamana bırakıvermişti. İçini bilen olmaz ama görüntüde gayet iyiydi.
Muzlu Süt kalsiyum ve potasyum deposu olarak hayatından memnundu. Yapılışında dışarıdan müdahale olduğu için köpükleri bardağın yüzeylerine tutunmuş bir türlü kendini kurtaramıyordu. Bir cankurtarana ihtiyacı var gibiydi. Sonunda imdat çığlığına cevap verebilecek biri vardı. SAHLEP! Sahlep onun halini gördüğünde sıcaklığını ona göndermeyi düşündü, sanki tek çare buydu. Muzlu süt (her ikisinin de sütten yapılmış olduğunun) süt kardeşiliğinin farkındaydı. Mutluydu ve umut bağladı. Sahlep onu yanıltmadı. Tüm gücüyle ona destek oluyordu. Köpükler yavaş yavaş kaybolup Muzlu Süt durulmaya başladı. Çabalar işe yarıyordu. Sahlep soğumaya başladıkça dibine çökerken cömertçe sıcaklığını vermeye devam etti.
Derken bu süt kardeşliği aniden son buldu, çünkü biz içtik afiyet oldu. Bu masal da burada BİTTİ.
Bayılırım sahlepe. Hele de puslu yağışlı günlerde bir cam kenarı... Denizin dalgalarına doğru yudumlanan sıcacık sahlep...Bak şimdi bahar özlemi çekerken içime kış geldi:)))
YanıtlaSilAdaşım bir yaz güneşi yaksın içimizi arkası kış sen hiç merak etme, ben de çok severim sahlepi geçen içerken bu yazıyı yazdım.
YanıtlaSilalemsin canım..okuyorum okuyorum sonunda ne olacak diye...güldürdün beni...
YanıtlaSilen iyisini yapmışsınız...acımayın onlara..bende olsam bende içerdim....
:)))
Disalcim, onlar da o kadar güzel olmasaydılar dayanamadık :)Güzellerin kaderi de bu mu acaba?
YanıtlaSilcanıım bayııldım ellerine saglık ben de takılarıma bakman için bloguma beklerim.sevgiler
YanıtlaSilZiyaret için teşekkür ederim. İade-i ziyaret yaparım :)
YanıtlaSilEskiden ne çok yapardım muzlu süt. Bir bardak kardeşime bir bardak kendime. Çok oldu yapmayalı, ah kardeşciğim de yakınımda değil ki.
YanıtlaSilyazık oldu mı desek
YanıtlaSilyok yok afiyet oldu dimi.
sevgiler
Arkadaşlıktan öte bir şey olmuş bu. Değil mi?
YanıtlaSilSevgili Atilla; ben bunu adlandıramadım ama bu güzel masalı yazarken elim ve beynim çok hızlı işliyordu ve mutluydum.
YanıtlaSilNeşeli günler; aynı senin ismin gibi neşeli bir anımda yazılmış olduğu için ben afiyetle içtim.
YanıtlaSil